KIJKEN & ZIEN/KIEKEN & ZEEIN

Geroezemoes alom
afwachting in de mensen
de kerk gonst
de aarde zwijgt nog
de tijd tikt door
en glipt in taal
die spreekt van stemmen
die uitgebracht
die winnen en verliezen
die aardverschuivingen veroorzaken
die schuld dragen
die schuld schuiven
die de natuur op laten leven
die komen en gaan
die kijken en zien
dat er opvattingen opstaan en vergaan
dat het goed gaat
-"kijk maar zie je wel?!"-
zie je de wereld?
zie je wat er vroeger?
zie je wat er later?
zie je wat er nu om je heen?
de polarisatie die hoogtij?!
wapperende vlaggen
strijdtonelen
zie je wel?
zie je de aarde?
zie je de aarde beven?
zie je de aarde leven?
hoor je de mensen praten?
over de aarde en wat die doet?
over wat er wordt gewonnen en verloren?
over de bevingsbeleving?
dat de dag kwam
dat er over mensen
dat er een stap werd genomen
foto's werden getoond
die je laten kijken en zien
dat je dan weet dat het bestaat
dat het klein is maar zich groots toont
dat de jaren gingen spreken
dat er nu eindelijk gekeken en gezien kan worden
dat handen uit mouwen
dat oren open
dat monden spreken
dat ogen zien
dat de aarde leeft
dat de aarde beeft
dat mensen gaan denken
dat mensen verwoesten wat er groen
dat mensen willen bouwen
dat er wordt verteld
dat er kan gekeken en gezien
het verhaal spreekt nu nog triest
tot er een wending komt
en een opleving inleving
de fantoompijn oplost in nieuwe levenskracht
om op te roepen weer te geven
als mensen met mensen te leven
op een aarde die leeft
waarop je kunt kijken en zien
op vele manieren
op een vaste stevige solide ondergrond
samen-werkend elkaar sterkend
de toekomst tegemoet
de historie als antwoord voor morgen
kijk maar zie je wel
knik maar JA
naar de jaren die komen
naar de plannen die dromen
een tune klinkt
verrassend
ter opening
Drèents klinkt oet tweei monden
vanof tweei stooulen
die as praoten gaot over wat d'r toen
wat d'r an meziek leeft
bij oet berre gaon
bij de dag ingaon
de zeezenders prissenteerden zuch
zoas nou die mevrouw met aal die stooulen in de staoten
verrassend vun e 't neeit
die tieden veraandert
ales weijt in de wind
wind die je integen komp
wind waaorin aj metgaot
kieken en zeein wat d'r kommende en gaonde is;
oj nog met an kunt dooun
of 't je nog angeeit
of d'r nog wat steevaast steeit
wat meer en wat minder
wat de tooukomst brèengt en haolen lat
waor aj woont
wat loont
wat zuch toont
as schierste stee
en daj d a o r woont
vaaste grond under de voouten
en van daoroet op pad naor
waor ze je wat leren wult
dat d'r holt dat d'r metaol
dat d'r iezer te smeden as 't heeit is
dan de boer op
de bos in
naor de beeist
naor dat leven waorin leven meugelk
kiek maor zeei wel?!
dat 't café underdak veur zörgeloos -
op de plof naor wieder
op pad
wieder en wieder
mèensen en nog meer mèensen
keuzes maoken instaon veur
radio luustern > stil weden! waant heuren en luustern
openstaon en bewegen in lichaom en geest
van de keukentaofel naor op boeten:
kieken en zeein wat ze an maans hebt
in vrijheid in ruumte
wat der gebeurt
wat der gloort
wat je sloeken lat
wat je veur ogen steeit en weer wieder geeit
as geluud oet de olde radio
kieken en zeein van dat glas
van dat gras
van is en wat was
altied weer bij te vullen glaozen
inzeein dat het geeit um waj der
in en deur en met beleeft
haart en ziel
lief en leden
vos en streken
en weer wieder naor nou
naor vandaog de dag
vort oet vroouger
waarin de meziek de verkering de optredens de zundagaovend
de meziek aodemt maor deur
de trekker redt maor deur
met meziek in t geheur
dat geeit maor deur
je blieft luustern
je blieft kieken
je blieft zeein
ogen lös haanden in bewegen
weg wiezen eigen wies um te zingen
dat leven um te leven is
dat d'r veul wegen bint
dat d'r borden staot en stunden
die je arriveren laot
waor aj kunt kieken en zeein
wat
was
en
geit
kommen

© Egbert Hovenkamp II